Titreyen
parmak uçlarıyla tül perdeyi araladı kadın.
Cama vuran yağmur damlaları arasından, öyle dalgın ve yorgun baktı.
Akşamüstü maviliği düşüyordu, ıslak arnavut kaldırımı taşlarla dolu sokağa.
Elleri düştü yanına ve küçük adımlarla yürüdü, tahta kapıya doğru.
Hiç konuşmadan çıktı kapıdan yalınayak.
Adam, odanın uzağında oturuyordu, kumaşı solmuş, kırık koltuğun kenarında.
Sessizce baktı kapı aralığından.
Kadın, taşlı sokağı bitirip, köşeden yola çıkıyordu.
Ve sokağın başında; bir yanıp, bir sönen sokak lambası, kirli ışığıyla, çıplak ayaklarını parlatarak, kadına yeni bir yol açıyordu.
Cama vuran yağmur damlaları arasından, öyle dalgın ve yorgun baktı.
Akşamüstü maviliği düşüyordu, ıslak arnavut kaldırımı taşlarla dolu sokağa.
Elleri düştü yanına ve küçük adımlarla yürüdü, tahta kapıya doğru.
Hiç konuşmadan çıktı kapıdan yalınayak.
Adam, odanın uzağında oturuyordu, kumaşı solmuş, kırık koltuğun kenarında.
Sessizce baktı kapı aralığından.
Kadın, taşlı sokağı bitirip, köşeden yola çıkıyordu.
Ve sokağın başında; bir yanıp, bir sönen sokak lambası, kirli ışığıyla, çıplak ayaklarını parlatarak, kadına yeni bir yol açıyordu.
Hüseyin Kekiç – 05.01.2019
Çok güzel..
YanıtlaSilÇok teşekkürler Gülçin. :)))
Sil😍
YanıtlaSilSEVDİM
YanıtlaSilTeşekkürler İlknur :)))
SilKadının direnci ve bilinmezliğe gidişi ama cesaretle, hayal gücünüzü kullanarak,devam edebilirsiniz. çok hoş tebrik ederim
YanıtlaSilPronto pronto Tomris :)))
Sil