Ege'ye ilk mektubum

Ekonomik kriz devam ediyor hâla. İşsizlik aldı başını gidiyor.
Ortalık toz duman. Aydınlar sorgulanıyor yine. Karanlık büyüyor her gün.
Emek ve dayanışma günü ilan ettiler bir Mayıs’ı. Ama yine de dövdüler işçileri.
Bahar da gelmedi bir türlü, havalar soğuk, geceler ayaz yapıyor.
Fener kötü oynuyor. Cim bom da öyle.
Hepimizin canı sıkkın yani.
...
Mardin’den gelen vahşet haberi bunlardan daha beter acıtıyor canımızı.
Keyifsizliğimiz artıyor gittikçe.
Hepimizde bir burukluk var.
Birimiz çok yorgunuz, iştahı yok birimizin.
Birimizin başı ağrıyor, birimizin aklı karışık
Birimizin karnında bir sancı,
Birimiz çok heyecanlı
...
Hepimiz birbirimize moral vermeye çalışıyoruz.
Uyuyunca geçer sanıp yatıyoruz.
Tavşan uykusundayız hepimiz. Dönüp duruyoruz yatakta.
Sancımız artıyor, dayanamıyoruz artık.
...
Gecenin sonu gelmiyor, sabahı beklemeden hızla kalkıyoruz hepimiz.
Doktor, geri gönderiyor bizi.
Olur böyle diyor. Geçer bu ağrılar, geçmez de artarsa, yine gelin diyor...
...
Geçmiyor işte, kimse derdimizden anlamıyor.
Sabahın ayazında doktordayız yine.
Birimiz içerde kalıyor bu kez.
Siz bekleyin diyorlar.
Canımız yanıyor bilmiyorlar.
...
Ayaz gecenin sabahında güneşe verip yüzümüzü bekliyoruz.
Zaman duruyor, heyecanımız artıyor.
Bir telefon önce,
sonra koridorlar, merdivenler.
Koşuyoruz hepimiz.
...
Çatık kaşları, küçücük buruşuk yüzü, yumuk gözleriyle karşılıyor bizi.
Barbi bebekli odaya da girmem diyor üstelik.
Şaşırıyoruz önce, seviniyoruz sonra.
Ağlıyor birimiz sevinçten.
...
Ağrılarımız geçiyor birden. Havalar ısınıyor.
Gülüyoruz hepimiz, sarılıp birbirimize çok seviniyoruz.

Ege diyoruz bu sevincin adına.

Teşekkürler Ege,

yaşattığın heyecan için, bizi şaşırttığın için,
hayatımıza kattığın yeni renkler ve mis gibi yeni kokular için,
hareketlenen hayatımız için, ve sağlıkla geldiğin için binlerce teşekkür sana.

Bütün bunların üstüne bir de dede mi diyceksin bana. 

Hüseyin Kekiç - 05.05.2009

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder