Ablam'a...

Alibeyköy Eski Mezarlığı / Kasım 2011

En küçükleri, babasından iki yaş büyük dört kardeş; baş taşında Doğum 1931, Ölüm 1971, Ruhuna Fatiha yazan bir mezarın başındalar, yaban otları koparıyorlar avuçlarıyla.
"Kurban bayramın kutlu olsun baba" diyor en küçükleri, toprağı eliyle düzeltirken.
Babasının yüzünü de ölümünü de hatırlamayan kardeşine bakıyor ablası ve kızgın bir ifadeyle; “Ne acelen vardı da bizi bırakıp gittin. Bunu yapmaya, çocuklarını babasız bırakıp ölmeye hakkın yoktu baba. Kırk yıldır burada yatıyor ve neler çektik bilmiyorsun” diyerek iç çekiyor, titreyen dudaklarıyla sitem ediyor mezarın taşına.
Susup kalıyor kardeşler, göz göze gelmekten korkarak.
Diğer mezarları ezmeden iniyorlar caddeye.
Dağılıyorlar...

Hüseyin Kekiç / 04.04.2020

2 yorum:



  1. BABAN GİDERSE;

    Darda yetişen elin gider

    Aklın gider, canın gider

    Şu dağlanmış yüreğinde

    Çocuk kalan yanın gider.

    BABAN GİDERSE;

    Öpülecek elin gider,

    Bayram gider...

    Can YÜCEL


    Tebrikler Hüseyin Kekiç

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim. Bir de kim olduğunu bilsem keşke... :)))

      Sil