Tesadüfün Büyüsü

Güneşli, bir sabaha uyandılar.
Yine aynı anda, aynı yerde olacak tesadüfe hazırlayıp kendilerini, çıktılar evlerinden.

Tesadüf bu ya; dışavurumsuz aşkları, dile getirilemeyen tutkuları, gizli kalmış sevdalarıyla karşılaştılar, yine aynı köşede.

“Günaydın”
“Günaydın”
“Nasılsın”
“Kötüyüm aslında!”
“Neden?”
“Dün gece uyuyamadım, bir ara dalar gibi oldum, ter içinde uyandım.”
“Bir nedeni olmalı?..”
“Bilemiyorum!..”

Yan yana duruyorlar.
Heyecan ve gerilim dorukta.
Aynı anda, aynı şeyi düşünüyor ikisi de.
Birisi sevgisini dile getirse, aralarındaki görünmeyen duvar yıkılıverecek bir anda.

Görünmeyen iç dünyalarına tutsak olup, susuyorlar.
Gerçeği örten sözcüklerin yüzeyselliğiyle, akıyor konuşmaları.
İtiraf edilmemiş duygularını soru işaretlerinin çengellerine asılı bırakıp, gerilimin çekim gücüyle büyütüyorlar sevdalarını...

Hüseyin Kekiç – 15.10.2018