Sevdim Seni

gözlerini
alıp gözlerimden
yakamozun değdiği kızıl suya bıraktın
çıtlatıp ince parmaklarını
“yazar mı beni de kalemin"
dedin de hani
kızardı yanakların

ince belli çay bardağıma

umarsız daireler çizdim

senli dizelerin suskusunda

yoruldu şair yüreğim

korktum

sensizlikten değil

şiirinden

senli şiirin derinliğinden

kızıl suya bıraktığın gözlerinde dinlendim

bir balıkçı oltasında

bir martı kanadında

şiirimi demledim

ıslak dudaklarından döküldü

kendin için ilk dizeler

“bir şiir çıkmasa da benden

belki zorla bir dörtlük

olmadı bir mısra belki

hiç değilse bir sözcük”

imgesel dehlizlerde

gizlenemem

küçük olsun

bu şiir de küçük

“sevdim seni” desem

yeter mi

sadece iki sözcük

Hüseyin Kekiç - 12.04.2007